Selam
İnsanı Hayata bağlayanda, hayattan kopranda Aşk'tır,
Önce hayatına hıç ummadığın bır anda girer, ruhunu ele geçirir, ne olduğunu anlamayamadan
çıkıp gıder, ama sen hala ruhunda hıssettığın o tatlı esintiyi düşünürsün ve hala estiğini hayal edersin,
Çok sonraları fark edersin çekip gittiğinin aşkın...
Farkedersın etmesıne ama yureğin inanmaz,inanmak ıstemez, bekler yollarını hala, belkı gelır
dıye, belki... tum hayatın bu belkilere bağlıdır artık..
Her doğan güneşte belki bugun gelir,
Attığın her adımda, belki karşıma çıkar,
Baktığın heryerde belki oradadır ve Gece başını her yastığa
koyduğunda, belki Yeni günle bırlıkte oda gelir dersin...
Birgün O gelmesede haberı gelir sana,
Sen tek başına kurduğun, hayaller dunyasında, onunla yaşarken,
O gerçek dünyanın yalanlarıyla dolu bır hayatta seni unutmuş, çıkarıp atmıştır yüreğinden,
Bir zamanlar senin olduğun, o küçüçük,sıcacık guzel kalpte, başkası vardır artık...
Belkilerin tükenir, hayallerin yıkılır, inanmak istemezsin önceleri,
Hayır dersin bunu bana asla yapmaz,yapamaz sanırsın. verilen sözler,
edilen yeminler aklına gelir, bırkez daha kahrolursun. O sözleri, yeminleri verirken
öyle sıcak, öyle samimiydiki dersin, hatırlayıverırsın bırden o anları..
Ve.. geri sayım başlar, hayallerle örülü dünyan çökmeye başlar, önce üsttekıler düşer birer birer.
çunku ustekıler yaşanmamışlardır, onlar yaşanacak olan guzel gunlerın hayalleridir. önce gelecek
karanlığa bürünür., onun ardından son yaşananlar, verilen sözler, edılen yemınler, geçirilen onca
guzel saatler... onlarda yıkılır gıder..
vee en sonunda onunla yaşadığın ilkler gelir,
Hayal dünyanın temelidir çünkü ilkler..
Onu ilk görüşün, ilk cümlen, ilk gülüşü, ilk buluşman, ilk dokunuşun ve ilk öpüşün....
Herşey bıttığınde iki parlak ışık aydınlatır dünayanı, sönmekte olan ışıklar.. yavaş yavaş
parlaklığını yıtırmeye başlar,
Son kez bakmak ıstersın hayallerine, zifiri karanlık çökmeden önce..
Sevgilin gözleridir parlayan hayaller dunyana guneş gıbı aydınlatan ısıtan, ve yıne sevgılının
gözlerıdır hayaller dunyanı karanlıklara boğan, onu sonsuzluğa hapseden..., artık
aydınlanmayacaktır dunyan, yeşermeycektır yenı umutların, yenı hayallerin,,,
vee ışıklar söner tamamen, kapanır gözler,ölüm sessizliğine bürünür hayat..
Herşeyden geriye kalan toprağa düşen gözyaşlarındır sadece, yenı umutların yeşerir ümidiyle.....
Sevgi ve saygılarımla..
Çarş. Ağus. 27, 2008 1:54 pm
