ALARASELDA
Yeni Üye
Mesaj Sayısı : 157
Kayıt tarihi : 05/08/08
 |  Konu: Hani Diyorum Ömrün Son Demindeyken Adımı Çağıran Bir Sen Olsan...  Cuma Ağus. 08, 2008 4:25 am | |
| Birileri ismimi söylüyor, dönüp bakıyorum.
Birileri selam veriyor alıyorum.
Hep birileri… hep birileri…
Adımı çağıran bir sen olsan...
Olur olmaz nedensiz hıçkırıklar düğümleniyor boğazıma.Hoşça kal deyişini düşünüyorum, devleşen bir aşka hiç yakıştıramadığım basit bir elveda ya da hayatından çıkmam için apar topar kesilmiş bir bilet inanamıyorum bu sen misin anlayamıyorum. Gidişinin benim için bir intihar sebebi olacağını bile bile. O kendini kurtarma telaşı, vücuduna yerleşmiş bir kangreni kesip atma telaşı, anlamıyorum.
Ne kadar keskin de olsa gidişin, ne kadar ağır da konuşsan giderken bir gün yine geleceksin, sanki gözlerime bakacaksın eskisi gibi ellerimi tutacaksın beni gönderdiğin sürgünlerden yine sen çekip alacaksın…
Aşkımı sana miras bıraktım, ama nefret edemedim senden. Evet seni unutmaya çalıştım hep, hiç yaşanmamış gibi davranmaya çalıştım. Sık sık terk etmeye çalıştım bana seni hatırlatan huylarımı, ama hep seni buldum döndüğümde. Beni apar topar gönderişinle dağılmış hayatınla seni buldum.
Seneler geçti aramızdan, seneler yaşlandı ayrılığına tanık olmaktan. Zaman bir film şeridi gibi akıyor gözlerimden.Sen çocukluğumsun benim gençliğimsin,kaçıp kaçıp geldiğimsin, evimi barkımı terk ettiğimsin.Yaşadığım toprakları yok sayıp gelsem de sana, kapılarını hep yarım açtığından mıdır, aralık kapılardan geçtiğimden midir bilmem sen tamamlanamamış fethiydin gönlümün.
Yarımdın, eksiktin bana, seni fazla fazla sevmemi anlamıyordun bu yüzden. Eksik olsun istiyordun sevmelerim de gelişlerim de, bir gidişim tam olsun istiyordun.Aşkımın karşısında çaresiz kalmandansa bütün bunlar, seni anlayabilirim, ama hep merak ettim sevmiş miydin o yıllarda beni? Kilometreleri aşıp geldiğinde bile inanmamıştım o sen miydin? Beni gelmeye değer bulacak kadar seviyor olamazdın buna inanamazdım peki neydi gelmene sebep?!...
Böyle apar topar çıkaracaktın beni hayatından madem neden geldin bana. İçimde son damlasını bile bırakmadığın bir aşkın bir ömür yasını tutmaya neden mecbur ettin beni?! Niye sevdin niye okşadın saçlarımdan madem gidecektin niye inandırdın beni kalacağına?! Hiç bakmasaydın keşke gözlerime. Seni hiç görememişliğin acısıyla kavrulmak çok daha kolay olurdu terk edilmekten.
Saçlarımda geziniyor hâlâ ellerin, gözlerin,ah gözlerin derin derin bakıyor gözlerime çaresizliği haykırıyor yüzüme.Dolaşıyoruz seninle eski bir sokağında İstanbul’un.Seni nasıl tanımıyorlar hayret ediyorum. O gün gibi düşlerimdesin hâlâ bugün de… Öyle içimdesin ki vazgeçmek mümkün değil seni beklemekten. Öyle bir bekleyiş ki hani bir silah dayasan beynime basmanı bekleyecek kadar tetiğe…
Şimdi tutunmaya çalıştığım bir hayatın tam kıyısındayım. Arkamdan beni döndürmeye çalışıyorlar uçurumdan, dönüp bakmaya bile değer bulmuyorum onları…
Hani diyorum ömrün son demindeyken adımı çağıran bir sen olsan… Uçurumları aşıp yanına gelsem bir kerecik baksam gözlerine son defa ve orada öylece ölsem…Adımı çağıran bir sen olsan… | |
|
