Bir Göz Yaşı Daha Bıraktım Sana...

Yeni Üye Mesaj Sayısı : 157 Kayıt tarihi : 05/08/08

Yarım kalan bir besteyi tamamladım bu gece
Ve hiç dinmeyen bir sızıyı kapatmaya çalıştım,
Beceremedim.
Kalbim zayıftı sanırım ve ruhum toz bulutlarına dönüşmüştü.
Sessizce bir çığlık attım sadece gökyüzünde ve acılı ruhlarda duyulan
Sustum yine, belki de bu benim son susuşumdu ve bir daha
Hiç konuşmayışım…

Senin kokundu benim her şeyimi erteleyişim olan şimdi o da yok.
Bir sabah aynaya baktığımda NEDEN dedim, neden bıraktım ben onu
Hem de her şeyin tam doruğuna gelmişken
Susuyorum işte yine ne adımı an artık ne de kalbimi acıt.
Ve sana verdiklerimi de geri ver bana…
Ama her şeyden önce kalbimi istiyorum.
Taşlaşmış ruhuna sor nereye koydun onu…
Gözlerimden gelen yaşlar kan oldu süzüldüler avuçlarıma
Ağlamıyorum sevgilim ağlamıyorum korkma.
Sadece üzülüyorum kırık oyuncak gibi atılmış duygularıma
Ağlamadan ve sızlamadan başım dik yürüyorum şimdi uzaklara, çok uzaklara
Hayat soruyorum sana nereye saklıyorsun kırgın mutsuzluğumu
Çok geçmeden ver bana
Ver ki; biraz daha öleyim, ver ki; biraz daha körelteyim kalbimin diğer yarısını da…
Kedim bile terk etti beni, sokaklara vurdum kendimi.
Ve yalnızlığımı sadece sokak kedileri biliyor.
Gözlerimin içine bakarak onlarda yaş döküyor bana
Her sabah pencereme gelen kuşlar gelmez oldu ve artık
Seninle uyandığım masmavi gökyüzü simsiyah bana…
Eğer bir gün aklına gelirsem kalbini aç orada bir gözyaşı daha bıraktım sana…

Yeni Üye Mesaj Sayısı : 157 Kayıt tarihi : 05/08/08

Gel sevdiğim...
ancak sen kandırabilirsin ellerimi...
gel de ikna et yokluğuna kalbimi...
yüzünün kıblesine öyle dönmüş ki yüreğim...
madem gideceksin...
yarım bırakma beni,
alıştır sensizliğine de ...
öyle git(me) sevdiğim...

"Gözler değil sözler değil;
Söylenmeyendir yaralayan...
Kuru dalda kalan son yaprak gibi bekledim..."

Yalnızlığımın elinde, öylece ve sadece seni bekliyorum...Çaresizim... Sadece gözyaşlarım var tutamadığım artık, neye ağladığımı dahi bilmiyorum...

Oturduğum bu soğuk duvarın dibinde oyuna alınmayan çocuklar gibiyim...Ağlamayı gururuna yediremeyip, hani yüzünü yüreğine gömen, gözyaşlarının yalnız yüreğini yeşerttiği...

Her adım sesi seninkine benziyor, siliyorum çabucak ellerimle gözlerimi, yüzüme hep eskiden kalma bir tebbessüm takıyorum...Gelen sen değilsin...dağılıyor, patlıyor gülüşüm şakaklarımda...

Kuru dalda kalan son yaprak gibi bekliyorum düşmeyi...
Ya o güzel ellerine...Ya da kaderime...

Bu belirsizlik kör ediyor insanı biliyor musun...
İnsanın içinde bitmek tükenmek bilmeyen bir huzur isteği, gücüm yok artık...

''Geldiğindeyse mevsim kıştı,
Kuru bir soğuktu bahar...
Paptyaları soldurdun sen..."

Korkuyorum geldiğinde çoktan aklımı kaybetmiş olmaktan...
Ya çoktan düşmüş olursa bedenim, solmuş papatyalar üstüne serilmişse...
şimdi "kuru bir soğuk bahar"...aslında bizim öbür sevgilimiz olan...
uykularımı sürgüne gönderdim sevgilim kurtarabilir misin onları...?

"Gittikçe uzaklaşıyor gözlerin gözlerimden...
Ya bu gözler senin değil ya bu dünya yalan...
Kimin gözleri bu gök ırmaklardan boşalan...
Beni ağlattın sen..."

Görmedim gözlerini kaç zaman oldu...Sözlerin, gözlerinin düşmanlığına şahit olmuşken dayanamzdım ki onlara bakmaya...Oysa ilk hor görülüşü değil bu akıttığım yaşların...

İçimde alev alev yanan gözlerinle,unuttu dese dilim yalan..!

"Yurtsuz bir gemisin açık denizlerde biliyorum zor...
İnsanlar soruyor seni benden ağırıma gidiyor...
Hangi denizlerdeysen söyle kalbim oraya liman...
Bir ırmağı kuruttun sen..."

Acaba bir gün bilecek misin...Seni ardımda bırakıp gitmek zorunda olduğum o gün dudaklarımı kanatırcasına ısırdığımı...

O günden beri kimsenin yüzüne bakarak konuşamadığımı, son görüntün,o benim olan yüzün, beynimden hiç silinmesin diye...

Hala "gözkapaklarımın içindesin" sevgilim...

» Trabzon Spor Grubu
» Dokunamasamda sana...