Selam
Hayat yıllardır kendi oyunuyla başımızı döndürüyor.
Yaptıkları ya da bize yaptırdıkları sayesinde dünya bu hale geldi.
Yaşarken o kadar az düşünüyoruz ki bizden ufak her güçten korkar hale geliyoruz.
Oysaki o güçleri besleyen de bizim pısırık korkularımız.
Maalesef yaşadığımız her şey bize yeni bir korku ve stres yaşatıyor.
Sahiplendiğimiz korkular ve stresler o kadar evcil ki bazen onların yokluğunu arar hale geliyoruz.
Her olayda ya da her başarıda kendimizi bu korkuların sağduyusuna bırakıyoruz.
Aslında onlar ruhumuzun boşluklarına sığınıp cırtlak naralar atmaktan başka bir şey yapmıyorlar.
Biz ise yankılanan her sese kulak verme ihtiyacı duyuyoruz.
Dedim ya hayatımızın belki de çoğu bu korkularımızı ve stresimizi ortadan kaldırmaya çalışmakla heba olup gidiyor.
Bazen aklımıza, her şeyden kaçıp bu yapışkan şeylerden kurtulmak geliyor ama çok geçmeden bunun da daha büyük bir korku yaratacağını anlıyoruz.
Elimiz kolumuz bağlı hiç bir şey yapamadan hayatımızı böyle sürdürmeye mahkummuş gibi yaşamaya çalışmak bizi günden güne sıradanlaştırıyor.
Her gün aynı şeyler, aynı korkular, aynı stresler...
Peki yaşam bu kadar basit ve anlamsız mı?
Yaptıklarımız hep aynı ya da hep aynı korkuların başlangıcı oluyor.
Ne hissettiğimiz acılar bitiyor ne de yapmak istediklerimiz.
Aynı hiç sonunu göremediğimiz bir okyanusun içinde boşuna çırpınmak gibi.
Bunun nedeni bence gayet basit:
Biz korkuya hep yanlış yerlerden bakıyoruz.
Onu anlamak yerine düşünmeden yaşamayı tercih ediyoruz.
Oysa neden ve nasıl korktuğumuzu içimize bir anlatabilsek her şey kendiliğinden düzelecek.
Gerçekte bütün korkular içimizin ta örümcek kaplamış derinliklerinde.
Tabi bu saatten sonra kim uğraşacak o tozlu mekanlarda değil mi?
Kim cesaret edecek kendi derinliğiyle yüzleşmeye?
Ya da kim pısırık bir ruhla yaşamaktansa kendini anlayan ve her şeye iyi yönüyle bakan bir bütünle hayata devam etmeyi tercih eder?
Bence siz etmelisiniz.
Ne göğe bakın ne de yerin derinliklerine. Ne anlamsız karmaşık cümlelere ne de çok bildik nasihatlara kulak asın.
Siz önce ama önce kendi içinize bir bakın.
Emin olun ki eğer siz isterseniz her korkuyu yaşamadan geride bırakabilirsiniz.
Korkular ve stresler hayatımız boyunca olacak.
Onlara bir kazanç olarak bakarsanız başarıyı kendinizden göz yaşları ya da kalp yorgunlukları feda etmeden yakalayabilirsiniz.
Şunu unutmayalım ki; her korku ilk önce kendi içimizde başlar ve ancak kendi içimizde sonlanır.
Korkularıyla yaşamayı bilen ve onlara hakim olan insanlar her şeyden daha büyük bir dünyayı yönetirler: Kendilerini!
Sevgi ve saygılarımla..
C.tesi Ağus. 09, 2008 12:56 pm
